Κυριακή 12 Ιουνίου 2011

Η πνευματική διάσταση του Θυμού


Θυμός, το καταστροφικό πυρ

Ο Χριστός, ο Βούδας και πολλοί σοφοί μίλησαν για την καταστροφική ιδιότητα του θυμού. Ο θυμός είναι μια πολυδιάστατη κατάσταση Άρνησης κι αντιδραστικότητας, και όχι μόνο ένας εκνευρισμός που παρουσιάζεται όταν τα πράγματα δεν έρχονται όπως επιθυμούμε.
Ο θυμός εμποδίζει το Θείο Ρεύμα, το Ρεύμα της Ζωής, να περάσει μέσα από μας, να μας ενεργοποιήσει και να δώσει νόημα και κατεύθυνση στη ζωή μας. Ο θυμός ουσιαστικά είναι η Άρνηση αυτού του Ρεύματος, το οποίο εισέρχεται μέσα απ’το κεφάλι μας (crown chakra) και το οποίο Ρεύμα υπό κανονικές συνθήκες (συνθήκες αγιότητας, καθώς η αγιότητα είναι η φυσική μας κατάσταση) θα διαπερνούσε όλο το σώμα, με αποτέλεσμα το άτομο να γινόταν ένας πραγματικός εργάτης του Θεού, πράττοντας καίριες κινήσεις, ομιλώντας τέλειους λόγους κάθε στιγμή. Έτσι, με τον θυμό, κάνουμε το Θείο Ρεύμα να ‘αναπηδά’ πίσω και δεν το αποδεχόμαστε, δεν αφήνουμε την ενέργεια να γειωθεί –ο θυμός είναι άρνηση της Ζωής. Είναι μια κατάσταση στην οποία είναι σαν να λέμε ασυνείδητα ‘εγώ δεν χρειάζομαι το Θεό και μπορώ να λειτουργήσω μόνος μου, αφού εμπιστεύομαι περισσότερο το εγώ μου παρά την Θεία Πρόνοια’, μια κατάσταση εγωισμού δηλαδή, μια κατάσταση αποκοπής από την Θεία Ροή. Και σαν αποτέλεσμα φέρνει την σύγχυση, το κλείσιμο της εσωτερικής όρασης και άρα της εσωτερικής καθοδήγησης, την αίσθηση ότι είμαστε μόνοι μας, χωρίς υποστήριξη, χωρίς ανοιχτούς ορίζοντες και επιλογές. Αυτή είναι η κατάντια του εγωιστικού τρόπου λειτουργίας, μια πτώχευση σε όλα τα επίπεδα.
Μέσα απ’το θυμό, είναι σαν να λέει το άτομο ‘θα πάρω εγώ το κοντρόλ της ζωής μου, καθώς θέλω να γίνει το θέλημά μου’. Οπότε τελικά, θυμός είναι ή άρνηση της υιοθέτησης του Θείου Θελήματος, με το αποτέλεσμα της πτώχευσης που αναφέρεται παραπάνω, πτώχευση ενεργειακή αλλά και υλική αργά ή γρήγορα.
Σε πρακτικό επίπεδο, θυμώνουμε όταν τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα θέλει η εγωιστική προσωπικότητά μας. Η προσωπικότητα όμως δεν είναι ιδιαίτερα σοφή, καθώς δεν έχει το απαραίτητο εύρος να γνωρίζει το Σχέδιο του Θεού και του Ανθρώπου, και άρα, η προσωπικότητα μπορεί να μην ξέρει ποιο πραγματικά είναι το καλό για το ίδιο το άτομο! Έτσι, πολλές φορές, αυτά που η κατώτερή μας φύση θέλει και η προσωπικότητα διεκδικεί, είναι καταστροφικά για το σώμα και την ψυχή. Η απάρνηση του εγωισμού και η συνειδητή υιοθέτηση της Θείας Βούλησης επαναφέρουν την τελειότητα στη ζωή του ανθρώπου. Για να γίνει κάτι τέτοιο, πρέπει να εξαλειφθεί ο θυμός.
Εξάλειψη του θυμού σημαίνει παράδοση του θελήματός μας και προσπάθεια να λειτουργήσουμε το Θείο Θέλημα. Θα ανακαλύψει κανείς το πόσο θυμό κουβαλά, με το να εξετάσει το πόσο βαθιά είναι η αναπνοή του. Όσο πιο επιφανειακή είναι η αναπνοή, τόσο περισσότερο θυμό-αντιδραστικότητα-εγωισμό έχει το άτομο και εμποδίζει την Ενέργεια να εισέλθει στη φυσιολογία. Όσο πιο βαθιά και αργή η αναπνοή, τόση περισσότερη ενέργεια εισέρχεται στη φυσιολογία μας και μας ζωοποιεί. Φυσικά, για να ηρεμήσει η αναπνοή πρέπει ο νους να είναι ήρεμος. Αυτό το βάθος της ανάσας, είναι ένδειξη ότι έχουμε απαρνηθεί το θυμό –και άρα τον εγωισμό- και τις προσκολλήσεις μας και είμαστε σε θέση να λειτουργήσουμε την Αλήθεια.
Ο εκνευρισμός, που είναι είδος θυμού, είναι μια ιδιαίτερα καταστροφική κατάσταση για τα λεπτοφυή μας κέντρα, και γι’αυτό κατόπιν και για την φυσική μας υγεία. Ο εκνευρισμός είναι ένα ‘καταστροφικό πυρ’. Τον εκνευρισμό μπορούμε και πρέπει να τον διορθώνουμε κάθε στιγμή, με σκέψεις Χαράς, με προσπάθεια για Αγαλλίαση και προσπάθεια για Ομορφιά συνείδησης. Είναι περιττό να πούμε ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αναμένουμε από τις εξωτερικές συνθήκες, ή από τους άλλους ανθρώπους να μας ‘κάνουν καλά’ τον θυμό μας, αλλά αντίθετα, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες οφείλουμε να κρατάμε το νου μας θετικό. Τίποτα δεν είναι άξιο θυμού –ούτε και λύπης- γιατί κατ’αυτό τον τρόπο είναι σαν να λέμε στην Θεία Πρόνοια ότι δεν ξέρει τη δουλειά Της και ότι εμείς ξέρουμε καλύτερα!
Επίσης πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, ότι ο θυμός είναι αποτέλεσμα της ταύτισής μας με το σώμα μας και τις ιδέες του σώματος αυτού. Αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας ως το σώμα μας –τραγικός περιορισμός- άρα κλεινόμαστε από τα υπόλοιπα μέρη μας, και νομίζουμε ότι πρέπει συνέχεια να προστατεύουμε το σώμα μας. Πόσοι θάνατοι, πόσες αυτοκτονίες και πόσες καταστάσεις κατάθλιψης και άλλων ασθενειών θα είχαν προληφθεί αν οι άνθρωποι δεν ταυτίζονταν τόσο με τις σκέψεις τους! Πρέπει να περάσουμε σε κατάσταση μη-προσκόλλησης με το σώμα, αν θέλουμε να ευτυχίσουμε. (Φυσικά δεν μιλάμε για αμέλεια του σώματος αλλά για μια υγιή αποταύτιση). Άλλωστε, το φυσικό μας σώμα έχει ελάχιστη αληθινότητα, αφού είναι τόσο γρήγορα φθαρτό -όσο πιο αιώνιο είναι κάτι, τόσο πιο αληθινό είναι. Γι’αυτό, τίποτα δεν αξίζει το θυμό μας. Υπάρχει βέβαια η ‘ιερή αγανάκτηση’, την οποία ίσως θίξουμε άλλη φορά.
Ο Τορκόμ Σαραϊνταριάν αναφέρει μερικές αιτίες του εκνευρισμού στις οποίες πρέπει να επαγρυπνούμε:
1. Αναταραχή του αστρικού σώματος.
2. Άγχος ή οξυθυμία.
3. Μίσος, αντιπάθεια, προκατάληψη, συνεχής απόρριψη κάποιου ατόμου ή ομάδας ή ιδέας.
4. Η αίσθηση ότι κάποιος είναι θύμα κακομεταχείρισης ή εξαπάτησης ή εκμετάλλευσης.
5. Αντίδραση σε πράγματα τα οποία δεν συμφωνούν με τον προσωπικό τρόπο που κάνει κανείς κάτι, -δυσαρέσκεια.
6. Σκέψεις εκδίκησης και σχέδια καταστροφής.
7. Γκρίνια.
8. Ιδιοτέλεια, αυτό-ικανοποίηση.
9. Κριτική, κουτσομπολιό, διαπληκτισμοί.
10. Αχαριστία, αγνωμοσύνη.
11. Απαιτητικότητα, δεσποτισμός, έλλειψη ανεκτικότητας.
12. Κόμπλεξ κατωτερότητας.
13. Ανυπομονησία και βιασύνη.
14. Συνειδητή διαστρέβλωση των γεγονότων.
15. Θόρυβος.
Αυτή είναι μια πολύ σημαντική λίστα των αιτιών του εκνευρισμού που μπορεί να μας βοηθήσει στην υπενθύμιση για καθημερινό διαλογισμό και στοχασμό. Φυσικά, ποτέ δεν πρέπει να αναζητούμε τις αιτίες του εκνευρισμού μας στους άλλους ανθρώπους ή σε εξωτερικές καταστάσεις, καθώς το πρόβλημα είναι ο ίδιος ο νους μας.
O Τορκόμ Σαραϊνταριάν επίσης συνιστά να προσέχουμε ανθρώπους που παραπονιούνται συνεχώς, οι οποίοι αναπτύσσουν διάφορες δυσλειτουργίες και τελικά σοβαρά προβλήματα υγείας. Πάντα πρέπει να κρατάμε τη καρδιά μας σε κατάσταση εσωτερικής Χαράς, παρά τις εξωτερικές συνθήκες.

«Ο θυμός έρχεται απ’το εγώ, και όχι απ’τον αληθινό, ανώτερο εαυτό. Μην προσκολλάστε σ’αυτούς που έχουν θυμό. Οι θυμωμένοι είναι προσκολλημένοι στο εγώ τους, προσκολλημένοι στο σώμα. Μην προσπαθείτε να αλλάξετε τους άλλους. Απλά προσφέρετε τις διδασκαλίες, τίποτα παραπάνω. Δεν μπορείτε να δώσετε γαλήνη νου σε κανέναν. Ούτε ο Babaji δεν μπορεί να το κάνει αυτό…»

-Babaji
«Να αποφεύγετε μέρη όπου εμφανίζεται θυμός και διχόνοια. Θολώνει εκεί η φαντασία των ανθρώπων. Μάθετε να υψώνεστε πάνω από χέρια που τραβούν προς τα κάτω.»
-Agni Yoga

«Ανέκαθεν λεγόταν ότι ο θυμός είναι μια φωτιά στο νου που καίει τα ενάρετα έργα. Ο θυμός πρέπει να ‘παραδοθεί’ ολοκληρωτικά.»
-Jae Woong Kim

«Υπάρχουν κάποιοι δαίμονες επικίνδυνοι για την ψυχή σου: πόθος και θυμός. Όμως υπάρχει τρόπος να τους σκοτώσεις.
Θρέψε τα με διαλογισμό μόνο, και με καθαρή επίγνωση, και θα δεις την ψευδαίσθηση αυτών που ελέγχουν.»
- Lalla
14th Century North Indian mystic
«Ο θυμός είναι μια μικρή παραφροσύνη.»
-Οράτιος, 20π.Χ.

Πηγή : elenastral


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...